B1 - Lemelerveld B2 (Beker 1/2 finale)
Op een semi-zomeravond werd er gestreden om een plek in de finale van de beker. Onze tegenstander zou zijn Lemelerveld B2. Opmerkelijk aan deze tegenstander is dat we in de groepsfase ook al tegen hen hebben gestreden, en dat wij daar met 5-4 hebben gewonnen (en de scheidsrechter toentertijd speelde mee in het voordeel van Lemelerveld B2). Dat zou dus garant staan voor een heftige pot.De spelers van Lemelerveld B2 arriveerden nog eerder dan de meeste bij ons dat deden, en hun groepje zag er nogal “groot” uit qua lengte, het leek niet erg veel op het team waar ze vorige keer mee in de wei stonden, maar dat maakte voor ons niet uit. Er moest immers alleen maar gewonnen worden en verder geen gedram.
De aftrap werd om half zeven ’s avonds gedaan. We hadden de luxe van 3 wissels. We begonnen meteen redelijk sterk, alhoewel we nog wel enigszins die dubieuze wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen HHC in de benen hadden. We hadden veel kansen, en we maakten ook voor het grote deel het spel. Het ging vanaf gelijk af aan al hard tegen hard, dat direct al in de beginminuten tot een straf van 5 minuten leidde voor een Lemelervelder die het blijkbaar normaal vond om gestrekt met 2 benen in te komen, omdat deze persoon het anders blijkbaar niet winnen kon. Maar hij was niet de enige die vrij triest bezig was, maar daar kom ik elders in dit verslag nog wel op terug.
De vele kansen van Marle werden uiteindelijk beloond met een 1-0 voorsprong, door een doelpunt van Chiel. Er werden aardig wat kansen gecreëerd door mooie combinaties. Desondanks werd de 1-1 gemaakt door een speler die door de verdediging liep, terwijl iedereen liep te spacen, omdat men al dacht dat we ze hadden te pakken vanwege buitenspel. Wijze les dus, en dit kwam daarna ook niet meer voor.
Door het fanatieke voetballen werd de 2-1 gemaakt door Thijs, maar kort daarop werd ook de 2-2 gemaakt door wéér een domme fout die hard gestraft werd. Weer een wijze les dus.
De rust werd ingegaan met hete thee en een 2-2 stand. Omdat we in de competitie niet meer een hogere positie dan de 2e plek kunnen halen, moeten we de beker maar winnen. Met dat credo gingen we de 2e helft in.
Het was een keiharde strijd, de ene overtreding na de andere, en er werd niet om gefloten, terwijl men er soms asociaal hard in ging. Dat ze het nodig vinden om mensen neer te trappen zegt wel iets over het voetballend niveau, laat staan het gemiddelde IQ van team + begeleiding. Lemelerveld had zo ook nog enkele kansen, maar door falen van hun en goed verdedigend werk werden deze niet omgezet tot een doelpunt. Gelukkig werd er door een goede opzet een doelpunt gemaakt door Erwin, wat het beslissende doelpunt zou worden. Iedereen ging uit z’n dak, inclusief de massa toeschouwers dat was komen kijken. Maar het was nog niet gedaan, we moesten deze stand behouden of vergroten. De wedstrijd werd steeds feller en Lemelerveld kon blijkbaar niet zo goed tegen deze druk, dat hun begeleiders een beetje dom begonnen te doen. Zodoende werd er ook nog een doelpunt van ons afgekeurd omdat die vent in dat gele shirt en dat stokje op alles vlagde, ook op een terugspeelbal dat een doelpunt was. Op een gegeven moment waren de rapen helemaal gaar. Een speler van Lemelerveld vond het nodig om een persoon op zijn borstkast te trappen terwijl deze op de grond lag. Dat geeft dus duidelijk aan dat ze gewoon triest zijn. Doordat het toch al tijd was, en het duel nogal meer een schoffelwedstrijd was, werd er wijselijk afgefloten.
Gewonnen dus! Heel Marle uit zijn dak, en Lemelerveld maar klagend op de scheidsrechter etc. blablabla, aldus ze konden gewoon niet tegen hun verlies, maar ik zal jullie mijn persoonlijke mening over dit “volkje” maar besparen, laten we zeggen dat deze niet positief is.
Na de wedstrijd werd er nog even nagebabbeld onder genot van een drankje op het terras met het semi-zomerse weer, en kon men weer richting huiswaarts.
Wat ik nog even kwijt wil:
* Ik vond het echt mooi dat er zo veel mensen waren komen kijken, echt klasse! Supporters, bedankt!
* Foto's staan ook online.